بزرگنمایی علیه اختلاف‌نظرهای ایران و آمریکا در مذاکرات برنامه‌ریزی شده است؛ برخی در داخل هم فریاد شادی سر می‌دهند!
غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی نوشت: در دور پنجم ایران خطوط قرمز خود را ترسیم کرده و امریکا هم مطالبات خود را روی میز گذاشته است. اما برخی بزرگنمایی‌هایی که در خارج برنامه‌ریزی و اعلام شد و عده‌ای هم در داخل برای آن فریاد شادی سر دادند، نشان داد که این مذاکرات، دشمنان جدی در داخل و خارج دارد.
«دشمنان مذاکرات و توافقی در دسترس» عنوان یادداشت غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده؛ باید واقعیت را قبول کرد که عده‌ای در داخل کشور همسوی با صهیونیست‌ها مخالف مذاکرات و دستیابی به توافق هستند. اهمیت این توافق در جایی برجسته‌تر می‌شود که بدانیم می‌تواند گشایش‌های اقتصادی قابل‌توجهی به نفع ایران ایجاد کرده و بخشی از مشکلات مردم را کاهش دهد. اما طیف‌های تندرویی در داخل و خارج کشور هستند که از هر ابزار و فرصتی استفاده می‌کنند تا مذاکرات را به حاشیه کشانده و آن را با موانع جدی مواجه سازند. با توجه به نفوذی که صهیونیست‌ها در داخل ایالات متحده دارند، مایل نیستند مذاکرات و توافق عملی شود. این طیف‌ها به هر دلیل و به هر بهانه‌ای برای مذاکرات حاشیه‌سازی می‌کنند، گفت‌وگوها را زیر سوال برده و اساس توافق احتمال را منکر می‌شوند. به همین دلیل است که شما می‌بینید، طی یک هفته دامنه وسیعی از موضوعات حاشیه‌ای و چالش‌برانگیز درباره غنی‌سازی صفر‌درصدی و بن‌بست ایجاد شده در مذاکرات از سوی برخی رسانه‌ها و جریانات مطرح می‌شود اما وقتی عراقچی پای میز مذاکرات می‌نشیند، اعلام می‌کند هیچکدام از بحث‌های حاشیه‌ای در مذاکرات مطرح نشده است. اما خوشبختانه مذاکرات علی‌رغم همه کارشکنی‌ها پنج دور را پشت سر گذاشته و در آستانه انجام دور ششم است. هیچ اتفاق خاصی هم رخ نداده است.
در دور پنجم ایران خطوط قرمز خود را ترسیم کرده و امریکا هم مطالبات خود را روی میز گذاشته است. مذاکره یعنی همین. اینکه دو کشور مطالبات خود را روی میز بگذارند و پس از چکش‌کاری و گفت‌وگو به یک درک مشترک برسند. اما برخی بزرگنمایی‌هایی که در خارج برنامه‌ریزی و اعلام شد و عده‌ای هم در داخل برای آن فریاد شادی سر دادند، نشان داد که این مذاکرات، دشمنان جدی در داخل و خارج دارد. معتقدم وزیر امور خارجه که تا به امروز به خوبی گفت‌وگوها را هدایت کرده، باید همچنان نهایت تمرکز خود را برای استیفای منافع ملی به کار بگیرد. دورنمای مذاکرات در کل روشن است. اساس هر مذاکره و گفت‌وگویی هم اختلاف و تضاد است. برخی نقاط مشترک وجود دارد و در مقابل برخی نقاط اختلافی هم ممکن است ایجاد شود.
ایران اعلام کرده استفاده از تسلیحات هسته‌ای را خط قرمز خود می‌داند و این موضوع در دکترین دفاعی ایران جایی ندارد. اگر اراده واقعی امریکا هم اعتماد‌سازی برای دوری از سلاح هسته‌ای باشد، توافق حاصل می‌شود. از سوی دیگر نباید فراموش کرد که فشار لابی صهیونیست‌ها در داخل امریکا بسیار قوی است. ترامپ نمی‌تواند روز اول بگوید، غنی‌سازی 3.7درصدی ایران را قبول می‌کند.او مجبور است مطالبات دست بالایی را طرح کند و بعد دو طرف در اثر مذاکره به یک نقطه تعادلی برسند. روند مذاکرات را مثبت می‌دانم و معتقدم به نتیجه مناسب در راستای منافع ملی ایرانیان می‌رسد.
دیدگاه تان را بنویسید